Ik word wakker. Pijn in mijn vingers en pijn in mijn voeten. Ik ga rechtop zitten en kom tot de conclusie dat ademhalen ook zeer doet. Een glutenfout, bedenk ik me onmiddellijk. Ik ga toch uit bed om te kijken of het langzaamaan wegtrekt, maar helaas: de pijn blijft en wordt alleen maar heftiger. Elke spier in mijn lichaam doet pijn. Zélfs mijn kaken doen zeer. Mijn lichaam voelt alsof ik een hele zware nacht gehad heb. Ik ben kapot. Ik heb hoofdpijn. Ik heb watten in mijn hoofd waardoor ik niet meer helder na kan denken en mijn lichaam voelt alsof ik drie dagen lang keihard gesport heb. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik enorm bleek ben. Het kan niet anders: ik heb iets verkeerds gegeten.

Een glutenfout of andere dieetfout resulteert bij mij in het eerste gezicht in bovenstaande klachten. De eerste klachten treden vaak de dag na de dieetfout op, tenzij ik een grote hoeveelheid ‘verboden voedingsmiddelen’ binnen heb gekregen. Dan hang ik enkele uren na inname boven de wc. Ik ben al een tijdje uit huis, maar mijn moeder zag het vroeger meteen als ik iets verkeerds gegeten had. Volgens haar ben ik dan enorm bleek en staan mijn ogen heel anders dan normaal. Een tijdje geleden plaatste ik een blog waarin ik mijn verhaal over de zoektocht naar de reden achter mijn gezondheidsklachten omschreef. Deze post is hier te vinden. Helaas lig ik, as we speak, ziek op de bank. Ik heb namelijk iets gegeten waar iets in zat dat ik niet mocht hebben. Waren het de slavinken bij het avondeten? Of was het kruisbesmetting in de keuken doordat het aanrecht niet goed was schoon gemaakt? Ik heb geen idee en heb me er inmiddels bij neergelegd dat ik niet altijd weet waar een dieetfout exact vandaan komt. Inmiddels zijn we twee dagen na de dieetfout en ben ik weer iets energieker dan dat ik eerder was. Tijd om hier eens blogpost aan te wijden, want ik weet zéker dat veel van jullie dit herkennen.

En het is zó frustrerend. Zo frustrerend dat je je dagenlang ziek voelt omdat er iets fout is gegaan met eten. Op dagen dat ik me ziek voel door een glutenfout ben ik altijd zo emotioneel. Niet zo zeer omdat ik heel verdrietig ben, maar omdat het mijn uiting van de frustratie en wanhoop is. Daarnaast lijkt het erop alsof het ook een reactie van mijn lichaam is op een fout.  Gelukkig komt het niet vaak voor, maar als het gebeurt word je toch weer mooi met je neus op de feiten gedrukt. Gelukkig zakken bij mij de eerste klachten na één dag langzaamaan weg. De ernstige vermoeidheid houdt nog wel een paar dagen aan en de week na een dieetfout merk ik ook dat mijn darmen nog niet 100% in orde zijn. 

Tegelijkertijd besef ik me op dit soort dagen dat er tijden zijn geweest waarin ik mij altijd zo voelde. Waarbij het elke dag leek alsof ik watten in mijn hoofd had en niet helder meer na kon denken. De vraag of ik ‘s avonds andijvie of spaghetti wilde eten was bijvoorbeeld al te moeilijk. Het was geen desinteresse, maar mijn hoofd wíl gewoon niét werken. Het voelt gewoon alsof alles als water in een spons opgezogen wordt.

Helaas zit er op dit soort momenten niks anders op dan uitzieken. Dat houdt voor mij in dat ik zoveel mogelijk slaap en rust neem. Na een dieetfout kan ik de eerste dag bijna alleen maar slapen. Ik heb inmiddels geleerd dat het geen zin heeft om tegen de vermoeidheid te vechten. Als ik dat doe word ik de week daarna keihard terug gepakt: ik blijf extreem vermoeid waardoor functioneren heel erg lastig is. En yup, dit is natuurlijk niet altijd makkelijk. Ik vind het nog steeds -na al die jaren- moeilijk om me hieraan toe te geven terwijl ik heel erg goed weet wat de consequenties zijn als ik het niet doe. Gelukkig word ik op dit soort momenten altijd vergezeld door mijn kat Milo!

Ik blijf het een bizar idee vinden dat een lichaam zo heftig kan reageren op kleine hoeveelheden voedsel. Wat voor klachten krijg jij als je een glutenfout of andere dieetfout hebt opgelopen?