Rond november vorig jaar kreeg ik de vraag of ik het leuk vond om mee te gaan naar een conferentie in Oostenrijk. Volmondig zei ik ja, want hoe leuk is het om voor de allereerste keer voor je werk naar het buitenland te gaan en andere mensen te ontmoeten die met precies dezelfde onderwerpen als jij mee bezig zijn? Tegelijkertijd maakte ik mijzelf al meteen druk over het eten. Want ja? Hoe kan ik zonder kruisbesmetting glutenvrij, melkvrij en eivrij eten terwijl vooraf al de restaurants bepaald zijn? Een goede voorbereiding is het halve werk, maar hoe doe je dat nou precies? Vervolgens kreeg ik rond januari te horen dat ik eind februari ook nog naar een cursus in Engeland gestuurd zou worden. Ondanks het feit dat dat mij ook heel erg leuk leek, moest ik voor mijn gevoel wel nóg meer regelen. Hoe pak ik een werktrip naar het buitenland aan?

Stress
Ik kan mij om dit soort dingen dus echt heel erg druk maken. Het laatste wat ik wil is ziek worden tijdens een werktrip. Daarnaast is bij een conferentie vaak al vooraf het programma bepaald en is een groot onderdeel van de conferentie netwerken. Als ik op vakantie ga zoek ik al maanden van te voren heel veel dingen uit, maar helaas word je in die mogelijkheden beperkt als vooraf het programma bepaald is.

Hotel of appartement
Naar de conferentie in Engeland ging ik met collega’s. We boekten een hotel vlakbij de plek van de conferentie, omdat dat het makkelijkste was. Vooraf kan je dan het hotel vragen of ze voor jou allergeenvrij eten in willen slaan. Omdat ik maar kort ging en mijn ervaring is dat de combinatie van glutenvrij, lactosevrij en eivrij niet altijd even soepel gaat besloot ik om mijn eigen ontbijtspullen mee te nemen. Lekker makkelijk, scheelt een hoop stress en ik weet zeker dat ik niet voor verrassingen te staan kom.

Naar Engeland ging ik echter alleen en dat betekende voor mij iets meer vrijheid. Ik besloot een appartement te boeken zodat ik mijn eigen keuken zou hebben. Hoe handig is dat? Geen stress met uiteten gaan en gewoon mijn eigen keuken tot mijn beschikking hebben. Ik was echt heel erg blij dat dat kon en ik zou zeker, als ik weer alleen op werktrip moet, weer een appartement boeken.

Restaurants
Voor Oostenrijk waren er van te voren in het programma restaurants opgenomen waar we met de hele groep zouden eten. Ruim van te voren heb ik contact opgenomen met deze restaurants, zodat ik hopelijk niet voor verrassingen kwam te staan. De restaurants gaven aan dat het geen probleem was en dat ik ter plekke met een serveerster contact op moest nemen om de mogelijkheden door te spreken.

Toch ga ik er niet altijd van uit dat het goed gaat. Om te voorkomen dat ik zonder eten kom te zitten, neem ik vanuit Nederland al heel veel extra eten mee zodat ik eventueel in mijn hotelkamer nog wat glutenvrij brood of cornflakes kan eten. Niet ideaal, wel het makkelijkste voor mij. Daarnaast neem ik altijd dieetvertalingen van mijn voedselintoleranties mee. 

Ter plekken vermeld ik vervolgens dat ik al eerder contact heb opgenomen en vraag ik nógmaals of men rekening kan houden met kruisbesmetting. En yup, zoals ik al had verwacht, ging het daar in Oostenrijk mis: ze konden geen rekening houden met kruisbesmetting. En ja? Wat dan? Ik besloot om de gok niet te wagen en alleen even aan te sluiten bij het begin van het diner. Een drankje mee drinken en dan op een gegeven moment terug naar mijn hotelkamer gaan om daar mij back-up voedsel te eten.

Mijn directe collega’s vonden het vervelend voor me dat ik niks kon eten en besloten om de keuken te vragen of het mogelijk was om mijn eigen salade, samen met de kok, samen te stellen. Zo kon ik zelf alles in de gaten houden, wist ik zeker dat het goed ging en had ik toch iets te eten. En het klinkt heel gek, maar ik had hier echt nog nóóit aan gedacht. De keuken van het restaurant deed er dan ook niet moeilijk over. Ik maakte mijn eigen salade in de keuken, kon weer terug bij het gezelschap zitten en kon op deze manier toch wat mee-eten. Dit is iets dat ik zeker ga onthouden, want op deze manier heb ik uiteindelijk toch een hele leuke en onbezorgde avond gehad.

Uiteindelijk heb ik twee hele leuke werktripjes gemaakt. De conferentie was erg leuk en interessant en uiteindelijk is alles goed gekomen met het eten. Mijn cursus in Engeland was ook erg leuk en het was ontzettend makkelijk dat ik daar in een restaurant zat. En wow, ik was verbaasd naar de hoeveelheid glutenvrije producten in de supermarkt in Engeland. Ik had heel veel eten mee genomen, maar dat had helemaal niet gehoeven!

Hoe doen jullie dat als jullie op werktrip gaan en aan programma’s vastzitten?