Lieve mensen,
Ik moet wat kwijt. Ik weet niet of ik dit later online ga zetten, maar dat zien jullie vanzelf als het online staat. Ruim vijf jaar geleden ben ik deze blog begonnen met de intentie om mensen met een glutenintolerantie, lactoseintolerantie en ei allergie te helpen met hun zoektocht naar lekkere en toegankelijke bakrecepten. Toen ik in 2012 hoorde dat ik gluten, melkproducten en eieren uit mijn dieet moest schrappen stond de wereld van mij (en het gezin) op zijn kop. Wat kon ik nog wel eten? Welke producten mocht ik? Wat is lekkker? Hoe zorg ik ervoor dat ik toch lekkere dingen kan bakken en koken? Al deze vragen stonden centraal aan het begin van mijn zoektocht naar lekkere producten en recepten. En dat was zwaar. Eigenlijk kan ik zeggen dat dat best wel héél erg zwaar was en best wat verdriet opleverde. Begin dit jaar deelde ik mijn verhaal. Dit verhaal kan je hier lezen. Ik weet zeker dat je hier wel wat in herkent!
Inmiddels weet ik met de situatie om te gaan en heb ik heerlijk leren bakken. Gewoon door uit te proberen. En ook dat was aan het begin zwaar, want zeker aan het begin zijn er emotioneel veel mislukte baksels (of beter gezegd bakstenen) de prullenbak in gesmeten. Toen ik steeds meer lekkere dingen wist te bakken ben ik deze blog Het Baklab begonnen. Met als doel: andere mensen die in dezelfde situatie zaten/zitten te voorzien van heerlijke bakrecepten. Recepten die niet per se healthy zijn. Dus met suiker, met boter en het liefste zo normaal mogelijk. Want zeg nou zelf: als je ineens glutenvrij en lactosevrij moet eten zit je toch niet te wachten op een healthy taartje met noten, dadels, misschien wat honing en wat fruit?
We zijn inmiddels ruim vijf jaar verder en ik kan zeggen: ik ben trots op mijn blog. Er staan inmiddels heel veel recepten online. Veel van de recepten worden door jullie gemaakt en ik krijg ook heel vaak leuke reacties van mensen. Mensen die zeggen dat ze blij zijn met mijn recepten, mensen die foto’s sturen van de baksels, mensen die foto’s sturen van hun (klein)kinderen die aan het bakken zijn (mijn hart smelt dan!) en mensen die gewoon aangeven dat ze heel blij zijn met mijn site. Heel tof, want daar doe ik het voor!
Maar helaas zit er een keerzijde aan. Steeds vaker ontvang ik negatieve reacties van mensen. Iemand die beweert dat ik zijn/haar verjaardag verpest heb, omdat de taart niet lekker is geworden. Mensen die heel boos doen; omdat een recept niet gelukt is. Soms verwijder ik het, soms negeer ik het en soms vraag ik door. Wat is er mis gegaan? En tsja, dan blijkt dat mensen zich geheel niet aan het recept gehouden hebben. Waarom dan zo negatief doen richting mij? Het kan altijd zijn dat het niet lukt. Zeker met glutenvrij en melkvrij bakken. De samenstelling van het meel kan al zoveel verschil maken, bijvoorbeeld. Ook krijg ik steeds meer negatieve berichten van veganisten dat ik wel gelatine gebruik in mijn recepten. Soms als advies, maar soms ook echt als een harde niet vriendelijke boodschap. Ik beweer nergens op mijn blog dat ik veganistische recepten maak. Soms zet ik het erbij als het inderdaad veganistisch is, maar veel van mijn recepten zijn inderdaad niet veganistisch. Want tsja, ik ben geen veganist. En overigens ook geen vegetariër.
Ik merk dat dit soort berichten best veel met me doen. En tsja, ik zou het meer van me af moeten zetten en daar ben ik ook mee aan het werk maar ik weet tegelijkertijd dat ik niet de enige blogger ben die hiermee kampt. En het is echt niet leuk. Zeker niet omdat het een hobby is die ik uitoefen. Ik verdien niks met mijn blog, sterker nog: het kost me alleen maar geld. Er staan wat advertenties op mijn site om ”iets” te verdienen. Zoals de advertentie hier boven. Maar dat ”iets” is niet benoemswaardig. Ik zal er heel transparant over zijn: in het afgelopen half jaar heb ik 30 euro verdiend met deze advertenties. Nou, ik kan jullie vertellen dat ik daarmee niet uit de kosten kom. Het bijhouden van mijn blog, de kosten voor de hosting van mijn website en niet te vergeten: alle dure ingrediënten die ik moet kopen voor de baksels. Ik heb het nooit bij elkaar opgeteld, maar ik weet zeker dat ik schrik als ik alle kosten op jaarbasis bij elkaar op zal tellen. Heel af en toe ontvang ik wat gratis producten, maar daar staat wél een social media post tegenover.
Dus lieve mensen, kunnen we wat liever tegen elkaar doen? Ik weet dat glutenvrij, lactosevrij en eivrij eten vreselijk lastig kan zijn. Zeker aan het begin. Een dieetfout zit in een klein hoekje, met als gevolg dat je heel erg ziek wordt. Dit zorgt voor angst en dat kan ik me voorstellen. Maar ik kan daar niks aan doen. Ik probeer mijn steentje bij te dragen met het delen van zelfgemaakte recepten en meer kan ik niet doen. Voor advies kan je me natuurlijk altijd een (aardig) berichtje sturen, maar laten we vooral stoppen met zo gemeen en stom doen tegen anderen. Niet alleen richting mij, maar richting iedereen hier op de wereld.
Ik wil met dit bericht niet om medelijden vragen. Niet horen dat ik het wél goed doe en dat mensen wel blij zijn. Het enige wat ik wil vragen: zullen we lief zijn voor elkaar en letten op onze woorden en hoe we dingen door communiceren? Ja? Fijn. Dank je wel! En dat gaat natuurlijk niet alleen over Het Baklab, maar het geldt ook voor alles!
Mooi geschreven Jessica!
En wat verschrikkelijk jammer dat jij dit soort ervaringen heb. Ik heb niet vaak reacties op mijn blogs, en als ik dit lees ben ik daar stiekem wel blij mee.
Groetjes, Mirjam
Bedankt voor je berichtje! Jammer he! Maar ik ben écht zoveel lieve reacties gekregen. Zo overweldigend en fijn. Dat doet me goed! Ik hoop dat de juiste mensen stiekem een beetje zijn aangesproken, maar dat is wellicht een naïeve gedachten…
Een heel fijn Sinterklaas weekend toegewenst met heel veel lekkere lekkernijen!
Groet,
Jessica